Samenvatting
Een cliënt ontvangt in gemeente Y zorg op grond van de Wet langdurige zorg. Hij wil graag zijn vrienden opzoeken, maar die wonen niet om de hoek. Omdat de cliënt veel begeleiding nodig heeft bij het verplaatsen, is hij aangewezen op individueel rolstoeltaxivervoer. De vraag rijst of dit vervoer, ook wel sociaal vervoer1 genoemd, door de gemeente moet worden gecompenseerd.
Notes
Kamerstukken 2013/14, 33 841, nr. 3, p. 27.
Kamerstukken 2013/14, 33 841, nr. 3, p. 27-28.
Idem, p. 28.
Idem.
Artikel 3.1.3, eerste lid, onder f, van de Wlz.
Kamerstukken II 2013/14, 33 891, nr. 3, p. 20-21.
Idem, p. 37 en 60.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Magdalena Magala is juridisch adviseur sociaal domein bij Haute Equipe Partners in Public.
1. Sociaal vervoer is vervoer om je sociale contacten te onderhouden, je zelfredzaamheid te vergroten en te participeren in de samenleving. Vervoer kan zowel bus als individueel (rolstoel) taxivervoer zijn. Wlz-cliënten hebben doorgaans wel begeleiding nodig bij vervoer, dus komt dat meestal neer op individueel (rolstoel)taxivervoer.
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Magala, M. Sociaal vervoer voor Wlz-cliënten: Wlz of Wmo?. soc bestek 79, 17–19 (2017). https://doi.org/10.1007/s41196-017-0007-0
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s41196-017-0007-0